To English versionEnglish flag

NIEUWSBRIEF

Nieuwsbrief 12: augustus - december 2007

De Amsterdamse UITMARKT is op een zonnige zondag, 26 augustus, weer eens het begin van mijn concerten na de zomerstop. Met fluitiste Eleonore Pameijer speel ik er stukken uit ons 6 Continenten Project in het Llyod Hotel, vlakbij het IJ, vanwaaruit van oudsher scheepslijnen vertrokken naar al die continenten. We kunnen hier mooi een aantal nieuwe stukken uitproberen, die we kort hierna in Zuid-Amerika zullen spelen, zoals een werk van de Iraanse, in Amerika wonende componist Resa Vali.
Die Zuid-Amerikaanse tournee begint in het Braziliaanse Santos. In het Teatro Coliseu presenteren we het 6 Continentenproject op het 42ste Festival Musica Nova, het oudste Festival voor Nieuwe Muziek in Zuid-Amerika. Componist Gilberto Mendes, 85 jaar oud inmiddels en oprichter van het Festival, is aanwezig bij het concert, waarop we uiteraard het door hem voor ons geschreven stuk Urubuqueçaba spelen. We herhalen het programma de volgende dag in Sao Paulo in het Theater SESC Consolaçao.
Eveneens in Sao Paulo geven we een concert voor de joodse gemeenschap aldaar in het huis van de directeur van het Joods Archief. In ons programma 'Music from the time of Anne Frank' spelen we werken van Smit, Kattenburg, Richter, Wertheim en Milhaud. Na het concert praten we o.a. met een dame, die bij Anne Frank op school heeft gezeten en haar nog in Bergen-Belsen heeft meegemaakt.
Vanuit mijn hotelkamer op de 27ste verdieping dringt de omvang van São Paulo met zijn 22 miljoen inwoners weer eens tot me door.
We vliegen door naar Buenos Aires, waar we ons de volgende dag presenteren in de (hou u vast) Salon Dorado del Edificio de la Secretaria de Cultura del Gobierno de la Ciudad de Buenos Aires, een prachtige zaal in het gebouw waar de afdeling Cultuur van de stad is gehuisvest. Ons programma met muziek van joodse componisten valt in goede aarde, maar de opkomst stelt ons zwaar teleur. Het impresariaat heeft bitter weinig publiciteit gemaakt en zeker in het buitenland ben je daar geheel en al aan overgeleverd. Wat zonde in een stad, die op New York na, de grootste joodse gemeenschap buiten Israël bezit...Gelukkig kunnen we op 9 september veel meer mensen bereiken in Rosario, de tweede stad van Argentinië.
Precies een week later geven we een kersvers mondeling en muzikaal verslag van onze reis in de Amsterdamse kunstenaarssociëteit Arti et Amicitiae op een van hun zondagse salons.
Op 23 september speel ik pianowerk van Federico Mompou in Anna Paulowna, in de kop van Noord-Holland, in de Galerie van schilder Kees Doolaard (in de wandeling aldaar Kees' Schuur genoemd). Op de A9 sta ik eerst bijna twee uur in de file en voor het eerst kom ik na de geplande begintijd op een concert aan. De bezoekers staan genoegelijk in de tuin een glaasje te drinken en niemand vindt het een probleem om een half uur later dan de beoogde aanvangstijd naar binnen te gaan.
De volgende zondag speel ik in de Waterstaatkerk in Hengelo een Spaans programma met Marijke van Kooten (viool) en Daniël Esser (cello). We voeren muziek uit van Federico Mompou en tijdgenoten en ik speel de première van de Homenaje a Mompou voor piano, die componiste Elisenda Fábregas voor mij schreef ter gelegenheid van Mompou's 20ste sterfdag en het naderende Mompou Festival.

Op 8 oktober spelen Eleonore en ik op het Open Podium op de Dag van de Kamermuziek in het BIMHUIS in Amsterdam. We presenteren ons 6 Continenten Project en maken met het oog op de beperkte tijd een ?potpourri? van een flink aantal bijdrages aan dat Project, die naadloos in elkaar over gaan.

Ik speel graag in België en reis dan ook met plezier naar Gent, waar ik op 13 oktober Mompou?s complete Musica Callada speel in de Rode Pomp. Dit ongesubsidieerde podium weet elk jaar weer een verbazend groot aantal concerten te organiseren. Prettige bijkomstigheid is de aanwezigheid van Brasserie het Pakhuijs, vanwaaruit ik na het concert dochter Rivka in Italië bel om haar met haar verjaardag te feliciteren. Door het reizen mis ik jammergenoeg nogal eens belangrijke gebeurtenissen in familie- en vriendenkring, echt een schaduwzijde van het muzikantenbestaan.

Twee dagen later is er een concert in de Uilenburger Synagoge in Amsterdam. Met Irene Maessen (sopraan) en Eleonore Pameijer (fluit) spelen we werk van Leo Kok (Sept chansons retrouvées), Jean Wiéner (Sonatine syncopée), John Borstlap (nieuwe Tagore liederen), Marjo Tal (Engelmanliederen en Chansons) en Vanessa Lann (Memory demands so much). Willem Breuker biedt iedere bezoeker een bij BVHAAST verschenen CD van Marjo Tal aan. De liederen van Leo Kok kreeg ik van de in Canada wonende tante van Cara. Zij kende Leo Kok uit Parijs, waar ze tijdens de oorlog beiden verzetswerk deden. Het is wel heel speciaal om nu weer deze liederen in Amsterdam uit te voeren. Ze hebben zeker heel lang niet geklonken, misschien is het zelfs wel een première.

In het Drents Museum in Assen organiseert de Muziekkamer concerten op de zondagaochtend en daar speel ik eind oktober een selectie uit Mompou Preludes en de Musica Callada, voor een uitverkochte zaal. Het Mompouprogramma slaat echt aan en het is wel eens prettig om een aanzienlijk aantal keren zo?n kennelijk publieksvriendelijk programma te kunnen spelen.

In Amersfoort heeft Eleonore begin november in de Aegtekapel een 'Carte Blanche' weekeinde. Er is een workshop voor fluitisten, die ik begeleid. Nog nooit zoveel fluitisten bij elkaar gezien, zo?n zeventig in getal! We geven ook een familieconcert met fluitist Ronald Snijders als gast: een muzikale wereldreis met ons 6 Continenten Project met werk van Riad Abdel-Gawad (Egypte), Valton Bequiri (Kosovo), Pablo Escande (Argentinië), Gilberto Mendes (Brazilië) , Lalanath de Silva (Sri Lanka) , Sinta Wullur (Indonesië/Nederland) en Ronald Snijders (Suriname/Nederland).
Het is een druk weekend want in Amsterdam heb ik ook nog een Mompou soloconcert in het Centrum Beeldende Kunst Oost-Watergraafsmeer. Een aantal werken speel ik hier voor het eerst, de Paisajes en Suburbis. Zo heb ik langzamerhand het complete pianowerk van Mompou gespeeld voordat later deze maand het Mompou Festival begint, waar ik het vrijwel volledige piano-oeuvre van Mompou zal uitvoeren. Tijdens het concert is er in de zaal een expositie van schilderijen van Raymond de Boekelder, geïnspireerd door de muziek van Mompou.

Dan begint eindelijk het driedaagse Mompou Festival in Amsterdam, waar ik zoveel voorbereiding aan heb gehad. Er zijn concerten in het Bethaniënklooster en de Noorderkerk en daarnaast is er L'homme et sa musique te zien, een film van de franse televisie over Mompou (1970). Er zijn nog meer randactiviteiten, zoals een expositie van Hetty van der Linden met schilderijen, geïnspireerd op het Spanje van Mompou en kok en beeldend kunstenaar Henri Roquas zorgt voor Catalaanse tapas na het concert van zondag.
Met Marijke van Kooten (viool), Daniël Esser (cello), Irene Maessen (sopraan) en Martin Kaaij (gitaar) voeren we het vrijwel volledige kamermuzikale oeuvre van Mompou uit. Als gast hebben we nog bayanspeler Oleg Fateev en acteur Rudolf Lucieer, die gedichten Rein Bloem voordraagt, geïnspireerd op de 28 deeltjes van Música Callada. Na een wat aarzelend begin trekken de overige concerten veel publiek en mede dankzij de Concertzender, die het hele Festival voor de radio opneemt, is Mompou flink onder de aandacht gebracht.

Op 18 november geef ik in Nunspeet een lecture-recital over de pianomuziek van Federico Mompou op het jaarlijks congres van de Nederlandse afdeling van de EPTA (European Piano Teachers Association). Hopelijk zal Mompou gaandeweg ook meer door amateurs gespeeld worden. Puur vingertechnisch gesproken is de muziek namelijk zeer toegankelijk.

Ook in het Kunsthuis in Rosmalen (24 november) gaat het weer om Spaanse muziek. Irene Maessen en ik hebben een vrijwel geheel Spaans liederenprogramma samengesteld met liederen van liederen van Federico Mompou en Joaquin Nin-Culmell, op teksten van o.a. Federico Garcia Lorca. Ook de Trois Chansons de Lorca van Poulenc staan op het programma. Het Kunsthuis, tevens de woning van schilderes Cecile Potjes, is weer afgeladen vol en de huiselijke sfeer maakt muziek maken heel prettig.
In Nederhorst den Berg speel ik de volgende dag in 't Jagthuis. Mompou is hier weer vertegenwoordigd met de Música Callada. Ook in 't Jagthuis heb je als muzikant heel direct contact met het publiek en de intieme concerten, die dat oplevert, zijn meestal aantrekkelijker om te geven dan die in de grotere zalen.

Met Eleonore speel ik eind november in het Atrium van het Stadhuis van Den Haag, We treden op in het kader van een voorlichtingsavond over het nieuw te bouwen Internationale Strafhof in die stad. Daar zullen verdachten van genocide terecht staan en het werk van Dick Kattenburg en Leo Smit, die daar destijds ook slachtoffer van werden, past heel goed in de ambiance van deze avond, waarop o.a. burgemeester Deetman en minister van Justitie, Hirsch Ballin het woord voeren.

In Muziekcentrum de Toonzaal in 's Hertogenbosch spelen we weer het Spaanse programma, dat we eerder in Hengelo speelden, nu met Larissa Groeneveld als celliste. Voor het concert wordt heerlijk Indiaas eten voor ons gehaald - een zeldzame service van dit podium!

In de Uilenburger Synagoge in Amsterdam is nu nog het Nationaal Restauratie Centrum gevestigd. Er bestaan echter al geruime tijd plannen om de synagoge terug te geven aan de joodse gemeenschap en daar weer activiteiten te laten plaatsvinden, die een joods karakter hebben. Met Eleonore speel ik op 2 december op een benefietmiddag, waar geld moet worden gegenereerd om van de synagoge een joods cultureel centrum te maken.
Als voorbereiding op mijn CD opname met muziek van Joaquin Nin-Culmell, bezoek ik begin december de Spaanse pianiste Maria Luisa Cantos, die al lange tijd in een dorpje tussen Basel en Zürich woont. Zij heeft het pianowerk van Nin-Culmell met de componist samen gestudeerd. Ik speel al het werk van Nin-Culmell aan haar voor en krijg veel opmerkingen en suggesties uit de eerste hand.

Op 9 december is er een diner voor sponsors in de Gallerie van de stichting Paint-a-Future in de Amsterdamse Pijp. Paint-a-Future realiseert dromen van kinderen in ontwikkelingslanden door schilders werk te laten maken, dat geïnspireerd is op tekeningen van kinderen, waarin deze hun dromen uitbeelden. Het gehele verkoopbedrag van de schilderijen gaat vervolgens naar de familie, de school of het dorp van dat kind. Ik speel tango's met de Argentijnse zanger Omar Mollo en met de Moldavische bayanspeler Oleg Fateev. Omar sleept ons mee met zijn doorleefde zang. Ook zonder Spaans te begrijpen voelt iedereen waar hij over zingt.

Op 18 en 22 december neem ik in de Concertzaal in Middelburg de CD op met pianomuziek van Joaquin Nin-Culmell. Jacco van der Heijden en Walter Calbo maken de opname voor hun label Zefir Records, waarvoor ik eerder al twee CD's met muziek van Mompou opnam. In het voorjaar van 2008 zal de CD worden uitgebracht. De Steinwayvleugel stond vroeger in de Kloveniersdoelen in Middelburg en op dat instrument heb ik in 2002 daar al mijn Tango CD opgenomen. Hij klinkt nog steeds prachtig, ondanks sommige lastig te controleren tonen in de hoogte.

Op 29 december speel ik tijdens de Rotterdamse Piano Driedaagse in de Doelen. Het thema dit jaar is Swing en ik speel twintigste-eeuws repertoire voor piano met jazzinvloeden. Met werk van o.a. George Gershwin, Erroll Garner en Erwin Schulhoff sluit ik mijn muzikale jaar swingend af.

Klik hier om Nieuwsbrief 1 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 2 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 3 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 4 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 5 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 6 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 7 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 8 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 9 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 10 te lezen

Klik hier om Nieuwsbrief 11 te lezen